“از دل یک گمشدگی و افسردگی عمیق ، نیاز به تغییر ، نیاز به رشد ، نیاز به حرکت در من موج میزد.

به صورت ناخودآگاه با توجه به علاقه شدیدم به خلق کردن ، به نقاشی پناه بردم.

روزها و ساعتها مشغول نقاشی بودم که با هر نقاشی انگار برگی از زندگی خودم رو ورق میزدم.

این ورق زدن ها و زیر و رو شدن ها با نیاز به خلق و کشف ، من رو به سمت دوره های هنر و همزمان روانکاوی هدایت کرد و مسیر رَسا تر خود را زیستن رو برام باز کرد.

بعد از مدتی همراهی یوگا کنار هنر و خودکاوی ، مسیررو برام شگفت انگیز تر کرد؛ چون چیزی که یوگا بهم داد تن آگاهی همراه شد با آموختن استمرار.

و این استمرار من رو مصمم تر کرد تا تجربه بی نظیر همراهی تن آگاهی ، هنر و خودکاوی رو در استودیو شخصی خودم با دوستان قدیم و اکنون با دوستان جدید تقسیم کنم و هرروز در این مسیر کنار هم رشد کنیم.”